نوروزتان پیروز
جشن نوروز
برابر با یکم فروردین ماه، جشن آغاز سال نوی ایرانی و یکی از کهن‌ترین جشن‌های به جا مانده از دوران ایران باستان است ، که هنوز هم مردم سرزمینهای گوناگون فلات ایرا نوروز را جشن می‌گیرند. زمان برگزاری نوروز، در آغاز فصل بهار است . نوروز به نماد یک جشن باستانی و کهن از تیره های گوناگون در سرزمین به یادگار رسیده‌است و با رنگ و انگ ویژه، شناسنامه ایرانی به خود گرفته و از آن به عنوان نماد پیوند دهنده مردمان ایران زمین یاد می‌شود. ایرانیان نوروز را آغازگر رستاخیز زاستار(طبیعت)، گاه رویش و زایش باغ و بوستان می‌دانند و بر این باور هستند که در نوروز، همزمان با زاستار، باید روزگار نو را با روان و نگرش نو، در تن‌پوش تازه ای آغاز نمایند. تخت جمشید نقش مهمی در تاریخ جشن نوروز داشته است. این جشن به طور سنتی از سوی ایرانیان ساکن در این بخش برگزار می شد و تخت جمشید جای مهند(مهم) برای برگزاری جشن ها بود. در جشن نوروز مردمی از گوشه کنار سرزمین شاهنشاهی ایران برای همستانی(شرکت) در این جشن به تخت جمشید می آمدند. این شهر در آن زمان مرکز سیاسی و فرهنگی شاهنشاهی بود و دارای بناها و کاخ های مختلفی بود که از سوی پادشاهان و فرمانروایان ساخته شده بود.. بخش مهند از جشن‌های نوروزی جشن آتش در تخت جمشید بود. در این جشن، آتش روشن می شد و مردم دور آن پایکوبی کرده و آواز می خواندند. دادن پیشکشی و فراهمیدن خوراکهای ویژه نیز یک آیین بود.
کاخ تخت جمشید
جشن نوروز در تخت جمشید
روز جهانی نوروز
در متن به تصویب رسیده ۴ اسفند ۲۵۶۸ (۲۳ فوریه ۲۰۱۰) مجمع عمومی سازمان ملل متحد با تصویب قطعنامه‌ا روز ۲۱ مارس برابر با ۱ فروردین را در چارچوب ماده ۴۹ و تحت عنوان فرهنگ صلح به عنوان «روز جهانی نوروز» به پذیریش(تصویب )رسانده و در سالنامه خود جای داد، با اینکار برای نخستین‌بار در تاریخ این سازمان ملل، نوروز ایرانی در یک مناسبت بین‌المللی به رسمیت شناخته شد.
نوروز در سروده های پارسی
فردوسی
سر سال نو هرمز فرودين
بر آسوده از رنج تن دل ز کین
چو خورشید تابان میان هوا
نشسته بر او شاه فرمانروا
جهان انجمن شد بر تخت اوی
از آن بر شده فره بخت اوی
به جمشید بر گوهر افشاندند
مر آن روز را روز نو خواندند
به نوروز نو شاه گیتی فروز
بر آن تخت بنشست فیروز روز
بزرگان بشادي بياراستند
مي و جام و رامشگران خواستند
چنين جشن فرخ از آن روزگار
بما ماند از آن خسروان يادگار
خیام
در صحن چمن روی دل‌افروز خوش است
بر چهره گل نسیم نوروز خوش است
مولوی
نوروز و چنین باران باریده مبارک باد
نوروز رخت دیدم و خوش اشک بباریدم
حافظ
از این باد ار مدد خواهی چراغ دل برافروزی
ز کوی یار می‌آید نسیم باد نوروزی
سعدی
به کام دوستان و بخت پیروز
برآمد باد صبح و بوی نوروز
همایون بادت این روز و همه روز
مبارک بادت این سال و همه سال
آدينه 11 فروردين 2582
دیدگاها
تا کنون نوشتاری در این مورد درج نشده است!
لطفا برای ثبت دیدگاه تان وارد شوید