---

منبع: دنیای جوان
نويسنده: مومیا ابوجمال
تارنگاشت عدالت

---

حاکم غاصب ایالات متحده آمریکا، ريیس‌جمهور دونالد ترامپ با یک فرمان کتبی تصمیم خود را مبنی بر این‌که چه کسی رهبر «قانونی» یک کشور بیگانه است و چه کسی نیست، اعلام کرد. به دستور او اعلام شد نیکولاس مادورو ريیس‌جمهور قانونی ونزوئلا نیست و او، یعنی ترامپ در مبارزه برای به دست آوردن رهبری ملی ونزوئلا از رقیب او حمایت می‌کند.

چه می‌شد، اگر ريیس‌جمهور ونزوئلا اعلام می‌کرد که در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۶ ترامپ که ۳ میلیون رأی کم‌تر از رقیب خود «هیلاری کلینتون» به دست آورده بود «ريیس‌جمهور غیرقانونی کشورش است»؟

چه می‌شد، اگر ريیس‌جمهور ونزوئلا اعلام می‌کرد که در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۶ ترامپ که ۳ میلیون رأی کم‌تر از رقیب خود «هیلاری کلینتون» به دست آورده بود «ريیس‌جمهور غیرقانونی کشورش است»؟ آیا اصلاً کسی در جهان به حرف او گوش می‌کرد؟ چه رسد به این‌که او را جدی بگيرد؟
ترامپ تنها به این خاطر در کاخ سفید نشسته چون هیأت انتخابی (Electoral college) او را برگزيده است. این هیأت باقیمانده دوران برده‌داری است و به عنوان نهاد انتخاب ریاست جمهوری تأسیس شد تا از شرکت میلیون‌ها أفریقایی که به عنوان برده به ایالات متحده منقل شده بودند در پروسه دمکراتیک جلوگیری به عمل آورده و سرکردگی کشورهای برده‌دار جنوبی را در ایالات متحده تضمین کند.

در سال ۱۷۸۷ دو گام تعیین کننده اربابان خودگمارده دنیای جدید چهره سیاست خارجی ایالات متحده را برای همیشه شکل بخشید. نخست، تصویب «قانون اساسی ایالات متحده آمریکا» و دوم، تصمیم مربوطه که ريیس‌جمهور از طرف هیأت انتخابی تعيين گردد.

در سال ۱۷۸۷ دو گام تعیین کننده اربابان خودگمارده دنیای جدید چهره سیاست خارجی ایالات متحده را برای همیشه شکل بخشید. نخست، تصویب «قانون اساسی ایالات متحده آمریکا» و دوم، تصمیم مربوطه که ريیس‌جمهور از طرف هیأت انتخابی تعيين گردد. آن‌ها فکر می‌کردند که مردم عادی و متوسط به قدر کافی «با سواد» نیستند که بتوانند ريیس‌جمهور انتخاب کنند. و از طرف دیگر به نظر اقشار بالایی در کشورهای کم‌جمعیت جنوبی انتخابات مستقیم از طرف مردم نیز خطرناک می‌نمود، زیرا آرای بیش‌تری در اختیار مناطق پرجمعیت  شمالی قرار می‌داد. آیا نهایتاً این بدان معنی نیست که هیأت انتخابی که امروز از ۵۳۸ انتخاب کننده تشکیل می‌شود در واقع غيرقانونی است؟ اين هيأت باید به سرعت برچيده شود!

بازگردیم به نقطه اول حرکت: در روزنامه نیویورک تایمز روز ۹ سپتامبر ۲۰۱۸ گزارش داده شد که فرستادگان ترامپ مخفیانه با نظامیان ونزوئلا تماس برقرار کرده بودند تا در مورد نحوه کمک به کودتا علیه ريیس‌جمهور نیکولاس مادور گفت‌وگو کنند.

در بيش‌تر سال‌ها از قرن‌های ۱۹ و ۲۰، اين ایالات متحده بود که تصمیم می‌گرفت که چه کسی باید در کشورهای آمریکای لاتین حکومت کند. اساس این سیاست را دکترین مونرو تشکیل می‌داد که به نام ريیس‌جمهور وقت «جیمز مونرو» (۱۸۱۷ تا ۱۸۲۵) شهرت یافت.

در بيش‌تر سال‌ها از قرن‌های ۱۹ و ۲۰، اين ایالات متحده بود که تصمیم می‌گرفت که چه کسی باید در کشورهای آمریکای لاتین حکومت کند. اساس این سیاست را دکترین مونرو تشکیل می‌داد که به نام ريیس‌جمهور وقت «جیمز مونرو» (۱۸۱۷ تا ۱۸۲۵) شهرت یافت. او روز ۲ دسامبر ۱۸۲۳ طی سخنرانی خود در مقابل کنگره خطوط اصلی سیاست خارجی دولت خود را مشخص کرد. دکترین مونرو به ویژه در مقابل رقبای اروپایی خواستار استیلای قدرت این کشور در قاره آمریکا بود. ایده‌ای که نه تنها بی‌معنی، بلکه حتا بسیار خطرناک بود.

اگر اشتباه نکنم، مونرو بازمی‌گردد. چه ننگ بزرگی!