درگیری با ونزوئلا باید در چارچوب گستردهتری از ایالات متحده، که در تلاش برای سلطه و هژمونی در کل قارۀ آمریکاست، دیده شود. سیاست چپاول و غارت در طول ۲۰۰ سال گذشته از يک نقش قطعی در رشد اقتصادی ایالات متحده برخوردار بوده است. و به نوعی، این نشان دهنده موضع فعلی واشنگتن نسبت به يکپارچگی آمریکای لاتین است. جنبش همبستگی جهانی با ونزوئلای بولیواری ثابت میکند که هر جلسه، هر تظاهرات، هر مقاله و هر توئیتی در مخالفت با امپریالیسم و در حمایت از حاکمیت ملی ونزوئلا، بخشی از مبارزه برای متوقف کردن يک جنگ تجاوزکارانه ديگر به رهبری ايالات متحده است.
درگیری با ونزوئلا باید در چارچوب گستردهتری از ایالات متحده، که در تلاش برای سلطه و هژمونی در کل قارۀ آمریکاست، دیده شود. سیاست چپاول و غارت در طول ۲۰۰ سال گذشته از يک نقش قطعی در رشد اقتصادی ایالات متحده برخوردار بوده است. و به نوعی، این نشان دهنده موضع فعلی واشنگتن نسبت به يکپارچگی آمریکای لاتین است.
ترامپ میخواهد با ملل مختلف یکبهیک کار کند و واقعیت یکپارچگی بدون ايالات متحده را به مثابۀ مانعی در راه سوءاستفادۀ ایالات متحده از کشورهای جداگانه، میبیند. این انگیزه کمک میکند تا روابط ایالات متحده را با آمریکای لاتین تنظیم کند، امری که منجر به این تلاش برای سرنگونی دولت مشروع و قانونی در ونزوئلا میشود.
کنگره پانزدهم حزب کمونیست ونزوئلا در سال ۲۰۱۷ چهار خط اصلی در مبارزه ضدامپریالیستی را مشخص کرده است، که هم در چهارچوب ملی و هم در زمينۀ فعاليت خود حزب، معتبر هستند.
اینها عبارتند از:
– چالشهای اقتصادی و اجتماعی علیه بورژوازی، الیگارشی و بزرگمالکان فئودال؛
– مبارزه برای هژمونی طبقاتی طبقه کارگر و مزدبگيران در شهر و روستا؛
– و در آخر، کنترل بر نهادهای دولتی که شامل نیروهای مسلح ملی بولیواری نيز میشود.
مسألۀ قدرت توانسته در طول ۲۰ سال گذشته، با وجود محاصره اقتصادی و مالی ایالات متحده و اتحادیه اروپايی و تحریمهای غیرقانونی، به واسطۀ همکاری و همبستگی بینالمللی، از راه مبارزه موفقیتآمیز علیه بورژوازی و زمینداران بزرگ و با وفاداری نیروهای مسلح به طرز مثبتی حل شود.
حزب کمونیست ونزوئلا (PCV)، با نمادهای آن «خروس سرخ» و «داس و چکش»، در تمامی اين عرصهها به يک کار تودهای موفق و روشنگرانه مشغول بوده است.
جنبش همبستگی جهانی با ونزوئلای بولیواری، همچنين از حزب سوی کمونيست آلمان (DKP) و سازمان جوانان کارگر آلمان (SDAJ)، ثابت میکند که هر جلسه، هر تظاهرات، هر مقاله و هر توئیتی در مخالفت با امپریالیسم و در حمایت از حاکمیت ملی ونزوئلا، بخشی از مبارزه برای متوقف کردن يک جنگ تجاوزکارانه ديگر به رهبری ايالات متحده است.
نظر شما در مورد این نوشته چیست؟