مقتدی صدر، رهبر جریان صدر عصر روز شنبه در بیانیه ای که دفتر وی در حساب کاربری خود در شبکه اجتماعی فیسبوک منتشر کرد، نسبت به آن چه دخالت های روزافزون در امور داخلی عراق خواند، ابراز نگرانی کرده و برای حل و فصل مشکلات کشورش نیز 10 پیشنهاد ارائه داد که تلاش برای بهبودی روابط ایران و عربستان، تعطیلی سفارت آمریکا در بغداد و خروج نیروهای عراقی از سوریه بخشی از آنها هستند.

در بیانیه صدر آمده است:

مهم ترین چیز برای من، عراق و امنیت آن و رفاه و ایمنی ملت آن می باشد.

به همین دلیل نیز من در رابطه با مسئله درگیری ایران با اتحاد دو جانبه (میان دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا و بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی) نگران هستم، اتحادی که وظیفه به زانو درآوردن ملت ها و گرسنه ساختن آنها با شنیع ترین و پست ترین روش ها به بهانه تروریسم و موارد مشابه آن را بر عهده گرفته است.

من برای انتخاب میان پشتیبانی از ایران همسایه یا پشتیبانی از اتحاد دو جانبه این جا نیستم چرا که پشتیبانی دومی (ترامپ و نتانیاهو) در دین، عقیده و شرع ما ممنوع و حرام است و کمک گرفتن از آنها نیز جایز نیست چه برسد به پشتیبانی و سودرسانی به آنها.

با این حال همان گونه که گفتم مهم ترین چیز برای من این است که عراق به کوره این درگیری از یک سو عقایدی و از سوی دیگر سیاسی کشانده نشود.

نگرانی من نیز در حالی که می بینم دخالت در امور داخلی عراق از هر دو طرف ریشه می یابد و عمیق تر می گردد، روز به روز بیشتر می شود و افرادی نیز هستند که در این زمینه کمک می کنند و کمک می گیرند.

من در حالی که خواهان منفعت کشور و ملت خود و مستقل و سرافراز باقی ماندن آن به دور از دخالت همگان هستم، همزمان می خواهم روابط مناسب با ایران همسایه را حفظ کنم به گونه ای که سرزمین من پایگاهی برای تعرض به آن نباشد و سیاست این کشور نیز عامل آسیب رساندن به کشور و ملت من نباشد.

آن چه به دلیل جنگ صدامی با آنها (ایران)، جنگ های پی در پی به ویژه اشغال همسایه عزیز کویت از سوی صدام، تسلط نیروهای اشغالگر (آمریکا بر عراق) و یورش تروریسم به آن تا به امروز نصیب عراق شده، از ملت، دولت احزاب، نیروهای امنیتی و حشد الشعبی عراق ایجاب می کند که کشور دور از این درگیری باشد چرا که نه خاک عراق و نه ملت آن دیگر تحمل بیشتر از این را ندارند.

با این حال ناتوانی و اختلافات دولت و فساد بسیاری از افراد موجود در آن منجر به تکیه بر هر دو طرف (ایران و آمریکا) شده به گونه ای که نمی توانیم از آنها دست بکشیم و یا این که به طرفی به ضرر طرف دیگر متمایل شویم و این همان چیزی است که مسئله را پیچیده تر کرده جایی که مسائل در هم آمیخته شده و عراق و ملت آن از دست رفتند.

میان گاز ایران و دارایی های عراق (در بانک های خارج) و ترس از تحریم های جدید، عراق به یک کشور سرسپرده و ذلیل میان دو طرف درگیر تبدیل شده و این چیزی است که مرا بسیار ناراحت کرده و باعث شد سکوت خود و عدم دخالت دوباره در امور سیاسی را بشکنم.

با وجود دشواری راه حل به دلیل حجم زیاد توده های منفی و وجود افرادی که از وطن تنفر دارند و منافع خارجی را بر داخلی ترجیح می دهند، من برخی پیشنهادها را در اختیار دوستداران وطن قرار می دهم امید است که به عنوان راه حل برای خروج از تنگنای این مشکل بزرگ مفید فایده باشد از جمله:

نخست: اعزام یک هیئت رسمی و مردمی به سازمان همکاری اسلامی و سازمان ملل متحد برای شنیدن دیدگاه ها و راه حل هایی که ارائه می دهند.

دوم: اعزام یک هیئت به عربستان سعودی که در حال حاضر خواهان همگرایی با کشور و ملت عراق است، برای دستیابی به راه حل میان آن و همسایه عزیزمان ایران.

سوم: اعزام یک هیئت به اتحادیه اروپا برای اعمال فشار به اتحاد دو جانبه (ترامپ و نتانیاهو) جهت بیرون آوردن عراق از این پریشانی چرا که به عنوان بزرگ ترین زیان دیده از تروریسم و بزرگ ترین مدافع از همه جهان در رویارویی با بدترین و پلیدترین تروریست ها، عراق نیازمند پشتیبانی است.

چهارم: تشکیل هنگ های عراقی ملی گرا تنها از ارتش و پلیس و با نظارت مستقیم نخست وزیر برای حفاظت از مرزها به صورت دقیق در برابر هر گونه دخالت از هر طرف که باشد.

پنجم: بستن سفارت آمریکا در بغداد در صورت کشاندن عراق به این درگیری، با هدف مهار افسار استکبار و استعمار جهانی و گر نه این سفارتخانه بار دیگر در تیررس نیروهای مقاومت خواهد بود.

ششم: توقف فوری جنگ در یمن، بحرین و سوریه، کناره گیری بی درنگ حاکمان آنها و تلاش برای دخالت سازمان ملل با هدف تسریع در تثبیت امنیت در این کشورها و آماده سازی برای انتخابات پاک و به دور از دخالت همه کشورها و همچنین محافظت از آنها در برابر تروریسم داعش و غیره.

هفتم: عقب نشینی گروه های عراقی وابسته به حشد الشعبی و غیره و بازگشت فوری و بی درنگ آنها به عراق چرا که حضور آنها به معنای کشاندن عراق به کوره درگیری (در سوریه) می باشد.

هشتم: در صورت ادامه آسیب رساندن اتحاد دو جانبه (ترامپ و نتانیاهو) به عراق و ملت و امنیت آن، دولت باید در حد توان مقابله به مثل کند و از خود در برابر اشغالگری آمریکایی صهیونیستی در خاک عراق و غیره در راستای محافظت از اعتبار کشور و ملت آن دفاع کند.

نهم: امضای توافقنامه دو جانبه میان عراق و ایران بر سر احترام حاکمیت دو طرف و یا یک توافقنامه سه جانبه میان آنها و عربستان جهت برقراری فضای صلح هر چند جزئی.

دهم: اعزام یک هیئت نزد مراجع دینی مهم در عراق و خارج از آن و در راس آنها شیخ الازهر و پاپ واتیکان.

روزنامه «واشنگتن‌پست» روز شنبه در سرمقاله خود درباره فشارهای تازه آمریکا به ایران، نوشته است که تلاش برای به صفر رساندن فروش نفت ایران حاصل خودداری تهران از واکنش به تحریم‌های پیشین است.

هیأت سردبیری واشنگتن‌پست با اشاره به تلاش دولت «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا برای ایجاد موازنه میان فشار به ایران و قیمت نفت در بازار جهانی، نوشته است که واشنگتن پارسال با اعمال دور نخست تحریم‌های نفتی و در عین حال صدور معافیت برای گروهی از واردکنندگان نفت ایران، این موازنه را به آزمون گذاشت و نهایتا هم اعلام کرد که با این تحریم‌ها توانسته ۱۰ میلیارد دلار از درآمد سالانه ایران بکاهد.

این یادداشت می‌افزاید: «تهران، با وجود تهدیداتی که کرده بود، به این ضررها پاسخی نداد و از خطوط قرمز ایالات متحده عبور نکرد. دولت [ترامپ] که احتمالا به واسطه این انفعال جسور شده، در حال تشدید این وضعیت است و تلاش می‌کند با تهدید خریدارانی چون چین، هند، ترکیه، کره جنوبی و ژاپن به تحریم… باقی‌مانده صادرات نفت ایران را هم حذف کند.»

به نوشته واشنگتن‌پست، ترامپ بر روی این احتمال قمار کرده است که ایران «به جای آزمودن عزم ترامپ، بار دیگر این مجازات را هم به جان بخرد.»

به عقیده نویسندگان، ممکن است مخالفت‌های جدی دموکرات‌ها و اروپایی‌ها با سیاست‌های ترامپ ایران را تشویق کند که در طول ۱۸ ماه باقی مانده از دوره ترامپ هم به امید روی کار آمدن رئیس‌جمهوری جدید در آمریکا، در برجام بماند. با این وجود، این احتمال هم هست که ایران به اقدامات آمریکا پاسخ دهد، که در آن صورت ترامپ باید میان تحمل اقدامات ایران و حرکت به سمت اقدام نظامی یکی را برگزیند.

واشنگتن‌پست یکی از دلایل محتمل بودن درگیری را درخواست‌های ۱۲ گانه «مایک پامپئو» وزیر خارجه آمریکا از ایران توصیف کرده و نوشته است که این درخواست‌ها در نبود حل و فصل اختلافات منطقه‌ای، «غیرواقع‌بینانه» است.

این روزنامه در پایان هشدار داده است که به نظر نمی‌رسد دولت ترامپ به درستی ابعاد و تبعات احتمالی سیاستی را که در قبال ایران در پیش گرفته، درک کرده باشد.